Och arme Image. Je weet wel de oude ezel die nog niet zo heel lang geleden een ontsteking onder haar oog had. Die maanden daarvoor een koliek had en die een paar maand daarvoor op de weg liep met haar dochter en die we met haar dus geadopteerd hebben. Ze heeft heel veel vacht want ze is een Poitou. Het…
Categorie: Leven in de hut
104 – Bedrijsplannen
Soms komt alles tegelijk. Zo gebeurt er maanden lang helemaal niets. Of niks bijzonders. En dan plotseling hop! als het helemaal niet uit komt. Als je net je agenda naadloos achter elkaar hebt ingevuld. Net als je denkt, het wordt druk maar “wir schaffen das!” Dan slaat het noodlot toe. Een teken van de voorzienigheid dat je het zo wie…
103 – Maria
We maken in de danszaal een paar grijze muren. Heel gewaagd en heel spannend. Met een grote emmer goedkope muurverf en een zakje kleurstof, mixen we zelf een intens mooie grijze kleur tevoorschijn. Eerst zijn we wat terughoudend maar we besluiten toch om door te zetten. Het resultaat is heel chique. Gilbert is ook bezig aan een opknap project. Hun…
102 – Er kan nog meer bij…
Op duizend afwerklatten na is het plafond in de danszaal eindelijk af. Met hangen en wurgen deden we steeds een stukje en dan weer opvullen met wol. Weer een stukje schroten plaatsen en dan weer vullen met wol. Eigenlijk konden we eeuwig doorgaan want net als met zoveel dingen: tegen de tijd dat het klaar was hadden we er handigheid…
101 – Boy
Nou dat begint fijn met de eerste blog in de honderdtallen. Het zou zo leuk zijn om het feestelijk te beginnen met de werkzaamheden aan het dak. Jawel het dak over het gedeelte van mijn atelier/danszaal/multifunctionele ruimte is er eindelijk in zijn geheel afgegaan en weer opnieuw opgebouwd. En wat boften we met het weer. Niet te warm, lekkere bewolking…
100 – Vlieg met me mee…
Honderd blogs of bloggen alweer sinds 2020. Dat is wel een jubileum eigenlijk. Misschien is er een surprise party. Wie weet hangen de vlaggen virtueel uit of misschien gaat het stilletjes voorbij en is het gewoon een getal op weg naar de 200. Waarschijnlijk dat laatste. Voorlopig valt er nog genoeg te bloggen. En bij gebrek aan nageslacht is het…
99 – Wit voetje
Al een paar jaar zie ik met lede ogen aan hoe een woekerend plantje elk jaar opnieuw de boel hier bevolkt. Elk jaar ben ik te laat om ze weg te halen. In het begin trek je ze nog makkelijk uit. Daarna verhouten de stengels en krijg je de wortels er nauwelijks meer uit. Ik weet niet goed wat ik…
98 – Het land van Maas en Waal
Bijna gesmolten zit ik in de logeerkamer in de ventilator. Terwijl bij ons binnen de airco aanstaat. Van 0 naar 100 in 3 dagen. Hoe is het in vredesnaam zo ver gekomen? Nog geen twee dagen geleden was het kommer en kwel wat het weer betreft. Zon, regen, onweer, zon, regen, onweer, heet, hoosbui, fris, nat, plakkerig, tochtig, donder en…
97 – Van de regen in de drup
Dit is een weerpraatje. Ik had een vriendin die zei: altijd dat gezeur over het weer, wanneer doen we het weer? Maar het is hier nu echt bizar weer. Het heeft ontzettend veel geregend. Zoveel, dat het werk in de stal er onder begon te lijden want dat vermaledijde dak moest eerst nog gedaan worden. In juni zou het vast…
96 – Hekjes en Pompjes
Ik ben al enige tijd aan het lobbyen voor de planten die we hier in het begin gezet hebben. Van ons oude huis had ik toch nog een hoop lavendels en rozemarijn mee genomen en vervolgens heb ik die samen met nog wat planten langs de rand van de ezelweide gezet. Geheel en al niet overwogen. Gewoon hup in de…