100 – Vlieg met me mee…

Honderd blogs of bloggen alweer sinds 2020. Dat is wel een jubileum eigenlijk. Misschien is er een surprise party. Wie weet hangen de vlaggen virtueel uit of misschien gaat het stilletjes voorbij en is het gewoon een getal op weg naar de 200. Waarschijnlijk dat laatste. Voorlopig valt er nog genoeg te bloggen. En bij gebrek aan nageslacht is het wel een prettige gedachte om iets achter te kunnen laten. Zo ver is het nog lang niet. Het gevecht met de tijd hoef ik nog niet te strijden. Mijn lichaam doet het nog prima. Mijn haren zijn nog niet grijs. Ik heb al mijn tanden nog zonder gaatjes. En over mijn hartruis ben ik ook heen gegroeid.

Het enige gevecht dat ik nu strijd is het gevecht tegen de vliegen. Een bij voorbaat verloren strijd natuurlijk. Sinds de koeien niet meer in de stal wonen kan je rustig zeggen dat de vliegen in huis behoorlijk verminderd zijn. Daarentegen zitten de arme ezels dagelijks onder. Arme Image met de wond onder haar oog is een echte vliegenvanger. Uiteindelijk hebben alle ezels nu een gezellig vliegengordijntje voor de ogen. Soms hangen die gewoon op half zeven omdat ze te hard door de bosjes raggen. In de ezelstal zelf heb ik plakstrips gehangen. Het is net een verjaardag voor spinnen. Eerst dacht ik dat het het ei van Columbus was. Dat niemand nou zo slim was om vliegenslingerplakdingen op te hangen! Na een paar uur begreep ik waarom. Het is een slok op een borrel. Een druppel op een gloeiende plaat. Onbegonnen werk maar ook… alle bee(s)tjes helpen. En ik zweer het je dat het in de stal rustiger is geworden. Daarbuiten zwermen de monsters nog in groten getale om mijn arme ezels heen. Ik word langzaam geobsedeerd. Ik zie die ezels niet meer, ik zie alleen nog maar vliegen. Ik droom van vliegen. Ik betaal me scheel aan vliegenrepellant. Een spuitflesje kost zo 18 tot 35 euro, helpt een paar uurtjes en na een week is de fles leeg. Geloof me ik probeer van alles. Gelukkig heelt de wond van Image goed. Dat is één zorg minder. Maar die vliegen! Ik ga maar eens op de zelfmaak toer want op deze manier gaan we failliet. Ik vind allerlei recepten en een vriendin met ezels doet daar een schepje bovenop. Op een gegeven moment heb ik bijna een laboratoriumpje voor antivliegenspul. Ik laat kruidnagels trekken in kokend water. Ik voeg azijn toe, want het spreekwoord zegt het al. Stom dat ik daar niet eerder aan gedacht heb. Ik heb me blind gestaard op de dure kant & klaar. Als een echte heks prevel ik vervolgens wat spreuken terwijl ik teatree, lavendel en citroen olie toevoeg. Hokus pokus pas! goed schudden in een verstuiver voor planten en sprayen maar. Matig resultaat maar in elk geval ga ik nu niet failliet. Het beste dat helpt op dit moment is het feit dat het minder vochtig is. De lucht is minder zwaar, er is een droge warmte nu. De vliegen zijn er nog maar veel zijn op vakantie naar vochtiger oorden.

Ondertussen knippen en plakken we in de koeienstal rustig verder. Ik ben van de isolatie.  Niet alleen de schapenwol gebruiken we maar we hebben ook nog stukken polystyreen, piepschuim, gekregen en  gewoon glaswol op rollen.  Nou ja, een paar. Vooral het piepschuim op maat maken is een langdurig werkje. Je moet er wel wat voor over hebben om materialen te hergebruiken. Ik probeer het zo goed en zo kwaad als het gaat in de juiste blokken te zagen maar daarbij stuift het pfas rechtstreeks de voedselketen in. Het plakt overal aan vast. Ik durf niet meer te beweren dat we heel goed bezig zijn. Misschien moet je het net als asbest met rust laten. Het is te laat nu. De muren van de danszaal zijn een lappendeken van verschillende materialen. Zo jammer dat je er nooit meer wat van ziet. We knallen er in een moord tempo gipsplaten tegen aan. Die lagen ook ergens te wachten op hun einde en daar zijn we ook erg blij mee. Daarna ben je nog twee dagen bezig om alle gaten en kieren en scheuren te vullen. Maar het resultaat mag er zijn. We beginnen voorzichtig te fantaseren over decoratie, verfkleuren, gordijnen.

9 gedachten over “100 – Vlieg met me mee…

  1. Oh maar dat ziet er al echt uit dat het wat wordt.
    Kan me voorstellen dat je al van gordijnen droomt. En lekker ruim, als ik de foto’s juist interpreteer.
    Volgens mij moet je piepschuim met een heet- of geëlektrificeerd draad snijden. Maar he, ik ben een eenvoudige graficus en geen bouwvakker.
    Liefs en groetjes Jouke 💋

    1. Lieve Dorine wat begint het er mooi uit te zien, ben echt verbaasd. Ik kan mij voorstellen dat je panisch wordt van de horde vliegen maar is het ongewoon daar waar dieren zijn? Jou ezels weten niet beter.

  2. Gefeliciteerd met de honderdste aflevering. Dacht ook aan teatree oil voor de ezels. Veel bewondering voor wat jullie aan het doen zijn

  3. Vliegen vangen lijkt als een dagtaak, maar als ik de foto’s zie dan zie ik, dat ergenoeg tijd over is, om iets moois van jullie woonruimte te maken.
    Succes ermee!

  4. Gefeliciteerd met deze mijlpaal! Ik hoop nog lang van jullie belevenissen te kunnen meegenieten op deze manier. 😘

  5. Heyhey, gefeliciteerd 100 blogs 🎉🎈✨️🎊 en honderden 🪰🪰🪰🪰🪰….bij paarden zie ik nog wel eens dat ze een netje over het hoofd hebben ter bescherming van de ogen.

  6. Niet mis,honderd blogs, bewonderingswaardig,gefeliciteerd. Altijd een leesplezier!
    Wat goed,je laboratoriumpje,eigen brouwsels zijn vaak efficienter dan de prijzige middelen.
    Prachtige verbouwing! Wens jullie veel moed voor het komende werk!
    Liefs

  7. Tout ira bien, je vois. Heerlijk om al jullie belevenissen mee te mogen lezen en in de hondenhemel zal jullie Boy het zeker goed hebben.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *