106 – Cavia’s

De reeën hebben de cloture kapot gemaakt! Roger probeert me ervan te overtuigen dat de electrische draad die de ezels binnen moet houden, volledig geruineerd is door de reeën. Het metaaldraad steekt aan alle kanten uit het kunststof gedeelte. Een grote kluwen helemaal in de knoop en in de war en vermengd met gras en zuring door een paar reeën die voorbij kwamen. Ik kijk Gilbert aan en we schieten in de lach. Dat draad heeft hij natuurlijk met de maaimachine kapot getrokken omdat het volledig in het metershoge gras verdwenen was. Dat zat eraan te komen en was ook al een paar maanden geleden gebeurd. Maar Roger doet de hele dag niet anders dan voor het huis opletten wat er verder gebeurt. Afgewisseld met in slaap vallen. Hij had gezien dat ik samen met onze logé de wei in orde aan het maken was. Uiteraard zag hij ons slepen met de kluwen onbruikbaar draad. Of het een daad was om zijn zoon in bescherming te nemen of een dementerend waanbeeld, dat zullen we nooit weten. Feit is dat het een week van eerste keren is.

.

Voor het eerst zit ik in onze sportzaal achter mijn nieuwe buro naar buiten te kijken. De zon is net onder, de lucht nog rood. Het is warm. De krekels tjirpen en ik kijk over de heuvels richting het noorden. Op de achtergrond een zacht pianomuziekje. Dartan aan mijn voeten, wijntje naast de tablet. Misschien hoort dat wijntje wel bij de laatste keer want hoewel ik geen zuipschuit ben wordt het steeds duidelijker dat alcohol zelfs in kleine hoeveelheden echt slecht is voor de mensheid en het kan wel degelijk een oorzaak van kankerellende zijn. Net als veel andere dingen trouwens.

.

Maar het is heerlijk om in zo’n fijne ruimte te zijn. Ik kan het nog nauwelijks geloven. Ook de zaal zelf is zo verschrikkelijk mooi geworden. Deze week doe ik voor het eerst een paar sessies. DoYoGa workout. De afgelopen drie jaar ben ik daar mee bezig geweest om een routine van bijna twee uur te ontwikkelen met veel verschillende yoga elementen en spierversterkende oefeningen. Het is pittig. En hier en daar licht acrobatisch en dan weer heel ontspannen maar na twee uur ben je volledig doorgewerkt en klaar. Je moet er van houden natuurlijk en je niet laten afschrikken door wat schier onmogelijke houdingen. Oefening baart kunst. Persoonlijk krijg ik bij het woord yoga al de kriebels omdat het vaak zo spiritueel en beladen gepresenteerd wordt. Het is een hele subcultuur geworden en er hangt vaak zo’n verheven sfeertje omheen. Het liefst zou ik er tegenaan willen schoppen maar ik doe er maar mijn voordeel mee en geef er mijn eigen draai aan. Vandaar dus DoYoGa.

.

Mijn logé en wat aanverwandte logées mogen deze week mijn caviaatjes zijn. Ik ben er zomaar zenuwachtig van maar dat blijkt natuurlijk weer onzin. De logé is een super goede cavia want ze mag ook gemasseerd worden in de danszaal. Uiteraard allemaal onder primitieve omstandigheden want geen water en geen toilet en ook een deur om de boel af te sluiten zit er nog niet in maar de sfeer is mooi en heel fijn. Stap voor stap kan ik op weg. Ik weet nog niet waar het naartoe gaat. Ik weet nog niet hoe ik het precies in moet vullen. Ik weet nog niet precies wat ik wil maar ik weet wel dat ik het vooral mezelf naar de zin moet maken. Nog niet begonnen struikel ik alweer in die diepe valkuil om anderen tegemoet te komen. Ik word er gespannen van en daarom roep ik tegen mezelf ho en halt. De stem van Theo komt er eerlijk gezegd net wat harder doorheen want hij heeft eerder door dat ik met mezelf op de loop ga dan ik. Stap voor stap dus. Het moet wel leuk blijven.

Voor de ezels is het weer een feest. Na twee dagen snoeien en knoeien en de schade van de vermeende reeën herstellen, is de wei beneden ver genoeg klaar om ze weer vet te mesten. Ze staan te trappelen van ongeduld. Vooral Paquito heeft allang in de gaten dat er wat gaat gebeuren. Zodra er gehamerd wordt op piketpalen is hij op zijn quivive. Ze staan er bij te blinken want de cavia heeft de hele week elke dag lopen borstelen. Echt super handig zo’n cavia op het moment dat je er een nodig hebt. De nieuwe weide luidt ook weer het winterseizoen in. In naam dan want het is hier om te puffen. Elke dag meer dan 30 graden. Ik ben er klaar mee.