Leven in de hut

75 – Tralala

Waar is dat feestje? Hier is dat feestje! Marthe en Roger, de ouders van Gilbert en Sylvie, zijn dit jaar 70 jaar getrouwd. Geen sinicure. Hoewel voor hen een scheiding niet in het woordenboek staat, moet je toch ook maar oud genoeg worden. Respectievelijk 94 en 93. Dat moet gevierd worden. Al een paar maanden geleden zijn we uitgenodigd en…

Verder lezen

Leven in de hut

74 – Albizia

Op ons nog maagdelijk terrein staan kinderboompjes. Kleine appelboompjes, perenboompjes en kersenboompjes. Dat is het lot van opnieuw beginnen op een kale vlakte. Die nog piepjonge boompjes hebben in verhouding nog best een goede oogst geleverd. Oneetbaar uiteraard want een hagelstorm in juni heeft de appels in aanleg meteen verminkt. De kersen waren nog meer pit dan kers maar dat…

Verder lezen

Leven in de hut

73 – Uitvreter

Sinds het begin van deze zomer hebben we er weer een kleine uitvreter bij. Ik heb het natuurlijk aan mezelf te danken. Bij de buren hoorde ik al een tijdje wat katten gemauw en toen ik ernaar vroeg bleek dat Gilbert nog vergeten was een aantal kittens naar de eeuwige jachtvelden te helpen. En die liepen nu boventallig maar wat…

Verder lezen

Leven in de hut

72 – Aambei

Het is alweer even geleden dat je me zag op deze manier en ik val maar meteen met een persoonlijk dingetje in huis. Ik heb ook geen aanleiding en geen inleiding. Meteen hups met de billen bloot. Een aambei dus. Het kriebelde en het jeukte, ik wist niet hoe ik het had. Ik stond net naast de hoefsmid gebogen over…

Verder lezen

Leven in de hut

71 – Bedevaart

Al een paar weken stond er een fietstocht op de rol van Bagnère de Bigorre naar Lourdes en weer terug. Daar kwam steeds wat tussen. Regen en slecht weer bijvoorbeeld en een tripje naar Spanje. En het zou nog steeds uitgesteld zijn ware het niet dat de buren om een mirakel verlegen zitten. Wie niet zou je zeggen. Miraculeus een…

Verder lezen

Leven in de hut

70 – San Sebastian

We kregen een klacht binnen. En hij was niet mild. De klacht ging over onze YouTube filmpjes van het fietsen. Niet dat iedereen er laaiend over is want ik denk dat ze maar matig bekeken worden en dan ook nog eens maar een klein stukje. Allemaal prima. Doorspoelen kan ook. Zelf sta ik elke week op de crosstrainer de route…

Verder lezen

Leven in de hut

69 – Soixante Neuf

Even de aandacht vasthouden. En wat werkt er beter voor aandacht dan sex of naakt of een verwijzing naar sex of naakt? Chocola misschien maar een bloot-teaser werkt beter. Zo ben ik de afgelopen twee weken toch al een paar keer onfunctioneel uit de kleren gegaan. Zelfs voor de buren heb ik al een kleine striptease gehouden. Dat was wel…

Verder lezen

Leven in de hut

68 – Je moeder

Sinds de vorst uit de lucht is en de temperatuur vervaarlijk boven de 15 graden komt, zijn de koeien overdag weer lekker buiten. Nadat ze een maand of vijf, of nog langer, stalpoten hebben ontwikkeld aan de ketting, is het eindelijk zo ver. Ik begrijp nu ook veel beter de uitdrukking over stalpoten. Misschien kent niet iedereen de uitdrukking, misschien…

Verder lezen

Leven in de hut

67 – Parijs

Parijs, daar wil je graag naartoe. Het klinkt ook zo alsof je eerst Parijs moet zien en dan mag sterven. Nu was ik al twee keer eerder in Parijs dus ik mocht al sterven maar ik had nog geen zin. Het was ook nog wat vroeg want al heel lang geleden. Dat krijg je als je door blijft leven, dan…

Verder lezen

Leven in de hut

66 – Tuinvrouwtje

Nog nooit heb ik zo in dilemma gestaan over mijn haar. Tune maar uit als je haarpraatjes maar niks vindt. Dan wordt dit, ho, deze blog niks voor je. Ik ben gezegend met melk boeren honden haar. Qua kleur. Donker blond. Niks bijzonders. Het is geen volle bos. Het is gewoon een beetje laf niks zeggend haar. Een lieve vriendin…

Verder lezen