16 – Gelukkig Nieuwjaar

Deze week verzekeren we ons ook van een hoop dingen. De auto’s natuurlijk maar ook onszelf. En de hut. Sinds we verhuisd zijn, zijn een aantal verzekeringen opgezegd en dit is een goed moment om over te stappen op een andere verzekeraar. Eentje waar je als mens wordt behandeld en niet als potentiele oplichter. Uiteraard proberen ze ons nog allerlei andere dingen aan te smeren. We luisteren braaf toe. De geluiden vervormen langzaam terwijl we bijna in slaap soezen. Maar we gaan weg met de gedachte dat niets ons meer kan deren. Geen catastrofe en geen ruzies. Wat is het leven toch belachelijk soms.

En dan nadert het einde toch nog. Omdat er hier een avondklok is van 20.00 uur, kan niemand eigenlijk ergens heen. Al zouden we het willen, we komen niet meer terug. De contrôle is ook veel erger. Dat merk ik als ik tegen 22.00 uur de honden ga uitlaten. Al weken houd ik ons oude huis in de gaten. Ik doe dat toch onwillekeurig. En telkens als ik het pad op wandel naar de weg toe, kan je het nu heel goed zien liggen. Ik had al gehoord dat er heel veel auto’s staan. Dat kan kloppen. Bij de laatste ondertekening riep zij al meerdere malen dat ze een groot feest wilden geven voor oud en nieuw en dat we allemaal welkom waren om mee te feesten. Toen wilden we het al niet. Ten eerste omdat de mensen ons niet bijster aanstaan en ten eerste (dit gaat om een gedeelde eerste plaats) omdat het gewoon niet mag. Punt uit. Geen marges geen persoonlijke redenen waarom iets wel mag etc. Afijn ik loop daar dus zwaar in overtreding door de bush en hoor onder me op de weg ineens een hoop lawaai. Auto’s en stemmen. Ik zie in de verte op het terrein van Labatut wel 15 auto’s staan en er ronkt dus ook van alles op de weg. Ik loop nog een klein stukje door maar ik zie aan de honden dat ze het interessant vinden en roep ze terug. We verstoppen ons gedrieen in de struiken, zaklantaarn uit. Dan hoor ik de auto’s vervolgens weg rijden en zie ze over de weg van me af rijden richting het dorp. 3 politie auto’s!!! De volgende ochtend, zie ik met eigen ogen hoe idioot veel auto’s er inderdaad op het terrein staan, zelfs op de weg. Later hoor ik dat de hele buurt het er over heeft. Dat de politie al sinds 20.00 uur daar bezig was. Iedereen spreekt er schande van. Dit keer niet van de gendarmes. Ik laat me normaal niet zo uit over al dan niet gewenst gedrag in deze tijden maar dit slaat toch wel alles. Het is niet alleen een middelvinger naar het virus en iedereen die daar direct onder lijdt maar ook naar alle andere mensen die misschien ook wel een feestje wilden maar zich zoveel mogelijk aan de regels houden. Het maakt de nieuwe buren nog minder sympathiek dan ik ze al vond. Het nieuws gaat natuurlijk als een razende door de omgeving. Omdat niet iedereen weet dat wij inmiddels verhuisd zijn wordt onze goede naam met de zelfde vaart bezoedeld.

Nou ja, het zal wel los lopen.

Wij wensen iedereen een heel gelukkig 2021 toe.