De voorbereidingen zijn in volle gang. De voorpret ook trouwens want we zoeken op internet naar materialen die we kunnen gebruiken en vinden een wastafelmeubeldinges voor in de badkamer. Zonder bad en nauwelijks een kamer want 12 vierkante meter. Op te halen vlakbij st. Gaudens. Zo, 100 euries bespaard. Op de terugweg gaan we even bij de troc kijken dat is een grote tweedehands winkel. We zijn op zoek naar 2 fauteuils zodat we de komende 2 of 3 jaar toch comfortabel kunnen zitten. Want heel tiny ieniemienie wonen is één ding,
we hoeven niet te lijden. Eigenlijk verwachten we er niet veel van en er lijkt ook alleen maar vieze ju
nk te staan tot ineens… twee prachtige leren tweezitters. Een paartje. Echt super mooi. Wel iets groter dan gedacht maar toch … we gaan het gewoon proberen en kopen ze na een klein beetje afpingelen. Thuis op de computer lijken ze ook best te gaan passen. En op de 3D animatie ziet het er fantastisch uit. Nog even duimen of het echt past.
We hebben sterk in gedachten dat de fundering het belangrijkste is van het hele gebeuren. Maar dat is dan meteen ook het lastigste. Een klein beetje te optimistisch dachten we dat we wel even snel zouden egaliseren, voordat het beton er in gaat maar we blijken veel te weinig kiezels te hebben en het hoogte verschil toch nog wel ongeveer 40 centimeter. Net ietsje te veel op de garage op te bouwen. We moeten over twee maanden niet elke nacht uit bed rollen. Maar met een beetje schrapen en voordelig rekenen komen we er toch uit en laten we het zoals het is. Woensdag is de dag die we hebben afgesproken om beton te storten. Zowel Gilbert als de andere buurman Philipe, leveren materialen, beton molens en werkhanden. Ook Jenny, een sport vriendin biedt spontaan aan te helpen. En dat is helemaal 
fantastisch want met zijn tweeën hadden we het nooit gered. Het is er een fantastische dag voor. Precies tussen twee regenfronten in en niet meer te heet. We beginnen voortvarend en zo gaan we door maar het is super zwaar en ik zie de koppies om me heen langzaam steeds meer verbeten worden. Maar we gaan stug door, houden de moed er in en van je hela hola enzovoort. Gelukkig worden we gesteund door loerende koeien en Roger en Gilles komen op de tribune aanmoedigen, commentaar leveren en zijn onder de indruk. Dreigende wolken pakken zich boven ons samen maar we redden het net. We zijn eigenlijk te moe om het te vieren en druipen na het 
opruimen allemaal af naar ons eigen huis. Klik hier voor het foto-album.
Hi Theo en Dorine,
Jullie zijn lekker bezig en super fanatiek! Nog even de tijd tot 30 november, maar de tijd gaat snel. Wel lekker dichtbij verhuizen!
Van de week op gites.nl naar Labatut gekeken met toch een verdrietig gevoel. Mooie herinneringen en vakanties hebben jullie en jullie huis ons gegeven!
Ben benieuwd naar nieuwe verhalen, we blijven volgen.
Dikke knuffel Ronald en Maris
Exciting times…Congratulations……lov Jackie
Jawatte!!! Zulke grote werken gerealiseerd!! Jammer dat we zo ver weg wonen, anders hadden jullie nog 2 helpende handen bij ? ik vind het super om jullie verhaal te lezen. Met pijn in het hart ook een beetje: we hebben fantastische herinneringen aan ‘Labatut’!! Maar ik ben er zeker van dat het door jullie enthousiasme opnieuw een fantastische woonst zal zijn op jullie nieuwe stek!! Marc en ik blijven vanop afstand mee duimen ???????xxx
Wat een klus hebben jullie al geklaard! De basis gelegd voor jullie nieuwe tijdelijke onderkomen, letterlijk en figuurlijk. Erg leuk om jullie vorderingen en belevenissen op deze manier te volgen. Op naar de volgende blog!?
No family reunion for the time being. Will remember your beautiful home. But home is where you make it. Its the people that count. Take care and Love. Petra
Wow! Wat een werk al verzet! Het begin is er…Heerlijk deze verhalen. Ik kijk al weer uit naar het vervolg…
Liefs en succes!
Gefeliciteerd met het waanzinnige succesverhaal m.b.t. de verkoop van Labatut. De voortvarendheid waarmee jullie dit nieuwe hoofdstuk beginnen is echt bewonderenswaard. Ook dit kan alleen maar een successtory worden. Wat mij ook opvalt, in vergelijk met hoe e.e.a. in Nederland meestal gaat, is de gemeenschapszin en inzet van buren. Ik ben echter nog wel nieuwsgierig naar deze nieuwe locatie. Waar zou ik die op de kaart vinden?
Heel veel kracht, energie en succes voor de vervolgstappen. Kijk al uit naar de nog komende blogs.
Ha Ton,
dit intypen in Google Maps
Saint-Martin, 31230 L’Isle-en-Dodon
en dan het weggetje iets verder doorrijden tot aan het eerste gebouw aan je linkerhand