Net als je denkt dat je alles gehad hebt, krijg je weer wat nieuws op je bordje waar je als verantwoordelijke volwassene mee om mag gaan. Wanneer is dat eigenlijk gebeurd? Dat ik een verantwoordelijke volwassene ben geworden? Ergens in de afgelopen twintig jaar moet zich dat proces hebben afgespeeld. En wanneer is dat proces afgerond? want ik zie mezelf nog niet als zodanig ook al moet ik er naar handelen. Oh, weg te kruipen onder de tafel en naar de benen van al die andere volwassenen kijken, samen met de hond… Dat lijkt me af en toe meer dan heerlijk. Hoe kan ik nou weten wat goed voor anderen is en wat niet? Ik weet nauwelijks wat goed voor mezelf is. Ik weet zeker dat er een hoop dingen zijn op het moment die niet goed voor mij zijn en de dingen die wel goed voor me zijn mogen niet altijd. Hoe dan ook net als je denkt dat je best wel redelijk volwassen kan omgaan met andermans klachten (zoals duizenden allergieën voor duizenden verschillende zaken, half afgehakte vingers laat ik zonder met mijn ogen te knipperen in St. Gaudens repareren, ik rij jongeren van en naar dokters en naar röntgenopnames en naar bloedprik sessies. En zelfs een wormenkuurtje hoort al tot de onderwerpen: done it , took a picture and got the t-shirt. Nou ja, nog niet van harte maar goed.) sta je ineens een zwangerschapstest te kopen. Nee niet voor mezelf. En mijn god, wanneer werkt zo’n ding eigenlijk? En hoe? Het is voor mij geen dagelijkse bezigheid. Maar het ziet er heel volwassen uit als je als een speer in je auto springt en op barse toon zo’n meid laat plassen in een kopje. Dan weet je van wanten. Dan weet je hoe het werkt in de grote boze wereld. Dat doen al die andere volwassenen ook natuurlijk, die doen ook allemaal maar wat. En no mercy natuurlijk voor zo’n kind. De test ligt open en bloot voor haar ogen op het aanrecht te wachten op wat het eens zal doen. Welk oordeel gaan we uitspreken? Kan ze haar school nog afmaken en een baan vinden, een leven leiden, of kan ze dat wel letterlijk op haar buik schrijven en jong als ze is vast babykleertjes gaan kopen? Maar de test heeft een vriendelijke bui en vindt dat ze al genoeg te verduren heeft en nog meer dan genoeg te leren heeft voordat ze zoiets verantwoordelijks aankan als het moederschap. Gelukkig heeft er nog iemand verstand. Want in haar zit het zeker niet en de mannelijke partij kan vertrekken. Een gewaarschuwd mens telt voor twee en gewaarschuwd was hij. En met dat in zijn achterhoofd als dreigement naar haar toe heeft het zo ver kunnen komen. Niks zeggen anders…. En het is helemaal niet erg want ….. Ach gut op die manier je maagdelijkheid verliezen aan iemand voor wie je bang bent, want je bent bang voor de hele wereld, en er dan nog anderhalve week mee rond lopen en maar niet ongesteld worden…. Veertien….
Het enige dat me nu nog te wachten staat is een soa test. Eerst moet ik de boeken in om uit te zoeken hoe dat in het Frans is. En bovendien moest ik op internet uitzoeken hoe zoiets in zijn werk gaat. Hoezo volwassen en verantwoordelijk? Ik ben zo groen als gras. Dus morgen zitten we weer bij de dokter en daarna zullen we wel weer doorgestuurd worden naar God mag weten waar voor een bloedprik en alvast een potje op de wc voor een ochtend plasje…. Ik kom heel goed beslagen ten ijs en het lijkt morgen net of ik weet waar abraham de mosterd haalt.
Op vragen waarom dan een jongen en een meisje, ga ik niet in. Dat is onzin. Als twee jongens elkaar een bloedneus slaan en een gekneusde kaak zit ik ook bij de dokter. En als twee meiden elkaar het leven zuur maken zit ik binnen de kortste keren bij een psycholoog maar dan voor mezelf. It’s all in a days work. Nu maar hopen dat alles met een sisser afloopt. Niet alleen voor ons tutje maar ook voor onszelf. Tot die tijd verstop ik me onder de tafel.
25-03-2010