44 – The Full Experience

En toen kregen we zomaar vakantie bezoek. Niet dat we nooit bezoek krijgen hoor. Zo sneu zijn we niet. Maar we kregen vakantie liefdes die we inmiddels al twee jaar niet gezien hadden. Wat een weerzien! Ik had al een paar dagen van te voren alles voorbereid. Zonder in overleg te gaan overigens met Theo en het bezoek. Het zat vooral allemaal in mijn hoofd dus het was voor iedereen een verrassing wat er ging gebeuren behalve voor mij. Gelukkig, en ik veeg mijn voorhoofd af voor zogenaamd zweet, pakte het heel goed uit. De kip lag al te pruttelen in de slowcooker, de ezels stonden klaar voor een wandeling, de wijn stond koud, de hapjes paraat. Er kon niks meer mis gaan. Lang leve mijn perfectionisme. Soms is het handig. En behalve dat we hier en daar gegroeid waren in de lengte en in de breedte, grijzer waren of rimpeliger, wat langere haren, was er niks veranderd. Het programma kon gewoon puntsgewijs afgehandeld worden voor de full experience. Super gezellig.

Een andere experience is het feit dat we onze eerste covid vaccins gehaald hebben. Het werd kennelijk tijd. Mede onder druk van de Franse overheid met als alternatief uitsluiting van alles wat je maar zou willen, gooien we onze principes overboord, stappen over onze vooroordelen heen, en laten ons als makke schapen meevoeren in de kermis. Hoewel we zeker niet tegen zijn, zijn we toch een beetje huiverig. We hadden gehoopt het uit te kunnen stellen tot een effectiever vaccin maar zo werkt het niet en ach, het komt vast goed. Eigenlijk ging het achteraf gezien bijzonder makkelijk. Zeker als je je voorstelt dat meer dan de helft van de Fransen zich nog moeten/willen inenten. Bij een enorme hal nabij St. Gaudens staan een handje vol mensen. Niks geen rijen dik. Geen ellenlange wachttijden. Binnen vijf minuten mogen we ons inschrijven bij bali 1. Daarna door naar bali 2 om een formulier in te vullen. Dan door naar het hokje voor de prik. Vervolgens naar de wachtruimte voor de bloeddruk en dan naar de bali voor het bewijs. Wat op mij nog het meest indruk maakt is mijn lage bloeddruk en dito hartslag. Dat hele covid vaccin laat me inmiddels koud maar die bloeddruk dat is toch wel een dingetje. 100 over 80 en een hartslag van 59. Van een  anti vaccinatie vriendin had ik al voedingssupplementen gekregen om mezelf te beschermen tegen dat ellendige vaccin. Ik heb ze braaf aan genomen om discussies te voorkomen maar al zou ik willen,  ik krijg die enorme pillen nooit ene keer doorgeslikt zonder tien keer over mijn nek te gaan. Maar die bloeddruk! Ik zoek het hele internet af om tot de conclusie te komen dat er niks aan te doen is. Te prefereren boven te hoge bloeddruk en de duizelingen maar op de koop toe te nemen. Vooruit dan maar. Ik kan er 100 mee worden.

Die duizelingen slaan deze week behoorlijk toe. Ik moet namelijk nogal wat bukken, iets wat ik altijd al heel vervelend vind. Ondanks getrainde en flexibele rugspieren, is de afstand van boven naar beneden best wel ver met 1 meter 80. Roger roept vanuit de moestuin dat ik moet helpen sperziebonen plukken. Echt niet mijn hobby. Na één minuut weet ik al niet meer hoe ik moet staan. Vervolgens mag ik alle overgebleven aardappeltjes uit de grond halen. Een echt buk karweitje maar gratis aardappeltjes kan je niet laten liggen. Verder mag ik ook nog de hele week hulpje spelen bij de bouw van de nieuwe ezelstal/zonnepanelen constructie. De hele week geef ik dingen aan. Spijkers, planken, balken, schroeven, op en neer, op en neer. Maar de constructie zelf, is fantastisch. Theo heeft weer nachten lang wakker gelegen, de stelling van Pythagoras nog eens en nog eens overdacht. We hebben de fundering nog eens extra gefundeerd voor de zekerheid en je weet maar nooit. Met gevaar voor eigen leven hebben we staan wankelen met enorme balken, op wankele trapjes, met rondvliegende splinters. Uiteraard alles in harmonie en gelukzalige samenwerking waarbij we elkaar stimuleerden, complimenteerden en hielpen. Yeah right! Naast die rondvliegende splinters werd er ook een hoop afgevloekt en op elkaar gemopperd maar goed, het resultaat mag er wezen en de scheidings papieren zijn  nog niet aangevraagd.

Klik op een van de foto’s voor het fotoalbum van deze week