Sinds kort ken ik een nieuw woord: biodanza. Ik wilde dat ik het nooit had gekend want ik word alleen maar kribbig van dat woord. Dat zou niet moeten maar het gebeurt toch. Astrid, een Duitse vrouw die ook gezellig mee-bomt, kent iemand die een cursus biodanza geeft. Het ging het ene oor in en het andere uit. De beschrijving die Astrid gaf was hilarisch. Ze had dus kennelijk een keer mee gedaan en ze moesten de hele tijd lachen. Niet van de lol of zo maar omdat het moest van de juf. Dat is natuurlijk op zich ook niet verkeerd. Theo en ik vinden dat er zo wie zo te weinig gelachen wordt en met name door onszelf. We nemen onszelf veel te serieus en af en toe moet er gewoon eens lekker gekieteld worden. Toevallig kreeg ik vandaag een mail van een vriendin die precies hetzelfde zei. Het valt allemaal niet mee. Maar om op commando te moeten lachen naar allerlei cursus genoten gaat er bij mij niet in. Maar goed, de dame in kwestie zocht dus ruimte om haar cursus te geven en Astrid had haar ons nummer gegeven. Je weet tenslotte maar nooit. Omdat het meteen mijn andere oor uit was gegaan had ik geen idee meer waar het om ging. Was het nu joga of iets anders? De juf belde en kwam meteen kijken. Dan had ik het ook maar gehad. Ik ben er nog niet zo van overtuigd of ik anderen met minder expertise dan mijzelf, in mijn zaal laat juffen. En of ik wel wildvreemde van zichzelf overtuigde alternatieve dames en vooral heren hier over de vloer wil, allen beschermend tegen mijn wilde honden die al dat vreemde volk maar niks vinden.
Aanvankelijk vond de juf mijn zaal maar niks. Er werd meteen misprijzend naar de ramen gekeken (die er niet zijn want de voormalige hooizolder heeft alleen grote gaten die we provisorisch dicht gemaakt hebben met golfplaat) En het was ook wel erg koud. En de vloer was zeker niet verwarmd? Nee, het is hier armoe troef. Nadat ik even had doorgevraagd naar het biodansen (en dus niet joga) bleek het om een antroposofische bezigheid te gaan. Dan dans je heel anders dan wanneer je dat zonder bezieling door Steiner doet dunkt me. Rooms dansen of homodansen of moslimdansen is natuurlijk ook heel anders dan gewoon een beetje hupsen. Het is een kwestie van verzuiling. Bio danst beter met bio soortgenoten. Hupsen gaat beter zonder geloof.
De juf die Françoise bleek te heten, had sinds vier jaar het licht gezien. Daarvoor nog nooit gedanst maar nu al juf. Ik heb het niet op dat soort mensen. Goed, zo onzeker als ik zelf ben is misschien wat overdreven maar je kunt mij niet wijsmaken dat je na vier jaar hupsen juf kunt zijn en andere mensen kunt laten hupsen volgens de grondbeginselen van Steiner. Voor haar informatie (en natuurlijk, ik zal er niet om liegen, om een beetje op te scheppen) vertelde ik dat ik al sinds mijn vierde dans en dat nu al bijna veertig jaar. En dat ik toevallig ietsje van de antroposofie afweet heb ik te danken aan een vreemd leven. Ik houd eigenlijk van geen enkele zuil. Vooral niet als die zuilen geen andere zuilen dulden. En deze Françoise leek al het andere bewegen af te doen als heidens. Op de brandstapel ermee. Tja, dan prijs ik mijn koude vloertje en golfplaten ramen nog maar eens flink aan.
Later zaten we lekker te eten met Sigrid en Gerrit. Zo af en toe doen we een gezamenlijke maaltijd waarbij iedereen een gang in elkaar flanst. Zo eten we dus elke keer veel te veel maar wel heel lekker. We zaten net ruimte te maken voor meer toen het me te binnen schoot. Sigrid had al een foldertje zien liggen bij de bio winkel. Wat dat in vredesnaam voor moest stellen! Ging het allemaal niet een beetje te ver? Bio dansen? Nadat je biologisch kunt eten en wonen en drinken. Nu dan ook biologisch dansen en fietsen en biologisch vrijen en dat alles met een biologisch condoom. We zagen een markt en sloegen meteen door: Theo en Gerrit wilden zich wel biologisch prostitueren (duidelijk een woord dat ik niet vaak gebruik want ik schreef het drie keer mis) En dan wilden Sigrid en ik wel biologisch pooier zijn en de biologische vrouwen aandragen. Je snapt het al: ik neem het hele geval niet zo serieus en ik heb maar besloten dat ik het niet wil hebben. Ik kan het arme mens geen poot uit draaien want ze verdient geen stuiver en dus is het niet echt interessant voor mij. Ondertussen hoor ik dat er ook wat Nederlandse mannen zijn die zouden willen bommen. Kijk dat is lekker ongedwongen. Hoewel… mannen en vrouwen gescheiden…… toch weer verzuiling. Ik ben waarschijnlijk zelf geen haar beter dan de rest van de wereld.
31-01-2010